"เป็นอัจฉริยะความจำในหนึ่งนาที"
ด้วยความที่ เป็นคนที่ขี้สงสัย และรู้สึกขัดแย้งกับความเข้าใจที่เรียนรู้มา จึงหยิบติดกระเป๋ากลับบ้านมาด้วย (แน่นอน ต้องจ่ายเงินแล้วสิ)
เนื้อหาที่อ่าน ดูแล้วเหมาะอย่างยิ่ง สำหรับการติวหนังสือเพื่อสอบ เพียงแต่หลักการของหนังสือเล่มนี้ เป็นการย้ำๆ ให้ความทรงจำติดสมอง และมุ่งสนใจโดยเฉพาะส่วนที่เป็นจุดอ่อนที่ต้องการจะจำ
"ถ้าผมแฉ ผมจะโดนสำนักพิมพ์ตามมาด่าไหมเนี่ย"
เอาก็เอา ก็พูดมาขนาดนี้แล้วอ่ะเนอะ
เขา อิชิอิ อะไรสักอย่างนี่ล่ะ ให้คำแนะนำที่น่าสนใจไว้ว่า "ถ้าคุณเขียนคำศัพท์เพื่อจดจำ คุณเขียนครั้งหนึ่งใช้เวลา 10 วินาที แต่ถ้าคุณใช้วิธีอ่านเฉยๆ คุณใช้เวลา 1 วินาที นั่นคือ ถ้าเขียน คุณจะทบทวนได้แค่ 6 ครั้ง แต่ถ้าอ่านหรือมองอย่างเดียว คุณจะทบทวนได้ถึง 60 ครั้ง" อืม น่าคิดนะครับ
และพออ่านต่อไปอีกสักพัก ผมก็พบว่า หนังสือเล่มนี้ "เน้นการจำและตั้งเป้าไปที่สิ่งที่ยังจำไม่ได้" พูดง่ายๆ คือการแบ่งความสำคัญของสิ่งที่ต้องการจะจำนั่นเอง โดยจะมีการแบ่งข้อมูลออกมาในโซนสีต่างๆ
แต่ว่า สิ่งที่ตรงนี้ต่างกับระบบและวิธีที่ผมจะสอนและอธิบายอยู่ก็คือ "ปริมาณความมากน้อยของข้อมูลที่จดจำ แฃะความติดทนนาน" หนังสือเล่มนี้มีการกล่าวถึงกระบวนการสร้างความเชื่อมโยงในการจำเหมือนกันครับ แต่เน้นในการท่องจำมากกว่า ซึ่งบางครั้งก็ไม่สามารถทำการเชื่อมโยงเป็นรูปภาพได้
ฉะนั้น สองวิธีนี้เป็นการผสมผสานกันที่ลงตัวดี
หนังสือเล่มนี้ผมยังอ่านไม่จบนะ แต่มีพูดถึงจำนวนที่เหมาะสมกับการจำ ระยะเวลาในการลืม ถ้าซื้อมาก็คงช่วยในการเรียนได้แน่นอน
ป.ล.ช่วงนี้ผมไม่ได้แตะคอมฯเลย ขอโทษที่ไม่มีอัพเดทครับ
นี่พิมพ์จากมือถือ สังเกตได้ว่าช่วงท้ายไร้ซึ่งสีสัน
ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านครับ แล้วพบกันใหม่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น