ขณะที่กำลังพิมพ์ภาคต่อนี้ ผมก็กำลังอยู่บนรถไฟที่โยกเยกอยู่ หวังว่า มือถือผมคงไม่ตกพื้นดังแป่ก! นะ
หลังจากที่มาพักตากแอร์กันหน้า 7-11 คุณรู้สึกอยากเข้าห้องน้ำ จึงลุกขึ้น และเริ่มมองไปรอบๆ
ในบรรดาป้ายโฆษณาสีขาวดำ ที่แปะไว้เต็มกระจกของ 7-11 คุณก็สะดุดกับโพสต์เตอร์แผ่นหนึ่งแผ่นเดียวที่มีสีสัน
โพสต์เตอร์ใบนั้นมีสีขาวดำเช่นกัน ส่วนที่มีสี มีเฉพาะรูปภาพที่เป็นรูปถ่ายเท่านั้น
มันคือใบประกาศจับ และรูปในใบประกาศจับนั้น ก็ทำให้คุณรู้สึกแปลกใจ อย่างงมาก
มันคือรูปของตัวตลกคนหนึ่ง มีใบหน้าสีขาว มีผมหยิกๆ สีแดง คิ้วก็สีแดง และรายละเอียดในใบประกาศจับนั้น ระบุความผิดไว้ว่า
"แสดงการรื่นเริงในช่วงการไว้อาลัย"
คุณก็เข้าใจนะ ว่าเขาเป็นตัวตลก ซึ่งมีหน้าที่ที่จะต้องทำตัวรื่นเริง จึงรู้สึกสงสารเขานิดๆ
ในบรรดาป้ายโฆษณาสีขาวดำ ที่แปะไว้เต็มกระจกของ 7-11 คุณก็สะดุดกับโพสต์เตอร์แผ่นหนึ่งแผ่นเดียวที่มีสีสัน
โพสต์เตอร์ใบนั้นมีสีขาวดำเช่นกัน ส่วนที่มีสี มีเฉพาะรูปภาพที่เป็นรูปถ่ายเท่านั้น
มันคือใบประกาศจับ และรูปในใบประกาศจับนั้น ก็ทำให้คุณรู้สึกแปลกใจ อย่างงมาก
มันคือรูปของตัวตลกคนหนึ่ง มีใบหน้าสีขาว มีผมหยิกๆ สีแดง คิ้วก็สีแดง และรายละเอียดในใบประกาศจับนั้น ระบุความผิดไว้ว่า
"แสดงการรื่นเริงในช่วงการไว้อาลัย"
คุณก็เข้าใจนะ ว่าเขาเป็นตัวตลก ซึ่งมีหน้าที่ที่จะต้องทำตัวรื่นเริง จึงรู้สึกสงสารเขานิดๆ
คุณลุกขึ้นยืน และมองไปรอบๆ เพื่อหาห้องน้ำ ทันทีที่เห็นป้ายเครื่องหมายรูปผู้ชายและผู้หญิง คุณก็เดินตรงไปทางนั้นทันที
ห้องน้ำสะอาดมาก ทุกสิ่งเป็นสีขาว และมีเครื่องปรับอากาศด้วย สิ่งที่ไม่ได้เป็นสีขาว คือพวกโลหะจำพวกก๊อกและท่อในห้องน้ำเท่านั้น
ขณะที่ล้างมีอยู่ คุณก็สังเกตว่ามีคนล้างมืออยู่ข้างๆ ทันทีที่หันไปมอง คุณก็พบกับ
ขณะที่ล้างมีอยู่ คุณก็สังเกตว่ามีคนล้างมืออยู่ข้างๆ ทันทีที่หันไปมอง คุณก็พบกับ
"ตัวตลก" ที่อยู่ในใบประกาศจับ
และบังเอิญเหลือเกิน ที่คุณกับตัวตลกนั่น ล้างมือเสร็จพร้อมกันพอดี คุณทั้งคู่ เดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกัน และเป็นเรื่องบังเอิญอย่างเหลือเชื่อ ที่เจอตำรวจ 2 คน อยู่ด้านนอกพอดี
ตำรวจมองมาทางพวกคุณทั้งสอง วิ่งรี่ตรงเข้ามา และตะโกนว่า "หยุดนะ ทั้งสองคน นี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ"
ด้วยความตกใจ ทั้งคุณและตัวตลก ก็ได้วิ่งหนีไปทางเดียวกัน ไปหาเป็ดของคุณ ตำรวจก็วอวิทยุ และขอกำลังเสริม เพื่อจะล้อมจับคุณ
คุณมาถึงเป็ด พร้อมกับตัวตลก กระโดดขึ้นเป็ดไปด้วยกัน และบินออกไปทันที ตอนนี้คุณโดนสรุปเป็นผู้ร่วมสมคบคิดเรียบร้อยเสียแล้ว
เป็ด ได้พาตัวตลกกับคุณเดินทางไปไกลแสนไกล พอมองลงไปข้างล่างอีกที ก็มองเห็นแต่ผืนน้ำอันกว้างไกล ท้องฟ้า ก็มีแต่ความมืดครึ้ม เหมือนจะมีพายุก็ไม่ปาน ไม่นานฝนก็เริ่มลงเม็ด ตัวตลกที่นั่งอยู่ข้างหลังคุณก็มุดเข้าไปหลบฝนในเสื้อของคุณ ด้วยน้ำหนักของทั้งสองคน เป็นจึงค่อยๆ บิน ต่ำลงๆ พลันคุณก็เห็นเรือใบลำใหญ่แบบเก่าลำหนึ่ง จึงให้เป็ดบินตรงไปยังเรือลำนั้น
เรือใบลำใหญ่ ดูเก่าซ่อมซ่อ ใบเรือก็ขาดวิ่น ทันทีที่คุณมาถึงเรือ ไม้กระดานก็สงเสียงดังออดแอด ตามแรงเหยียบ คุณรีบวิ่งตรงไปที่ประตูเคบิน โชคดี ที่มันไม่ได้ล็อค ทั้งสาม ได้เข้าไปในห้อง และปิดประตู ในห้องมืดสนิท คุณหยิบมือถือที่อยู่ในกระเป๋า และกดปุ่มเปิดหน้าจอ ทันไดนั้น ห้องก็สว่างไสว
ภายในห้อง เต็มไปด้วยสีชมพู ทั้งเก้าอี้ โต๊ะ ตุ๊กตาหมี ริบบิ้น เตียง ผ้าห่ม หมอน และหมอนข้าง
พอหันมองไปด้านหลัง ก็เห็นประตูไม้ สีชมพูเข้มหนี่งบาน รูปร่างต่างกับประตูที่เพิ่งเปิดเข้ามาอย่างสิ้นเชิง ยังไม่ทันที่คุณจะหายตกตะลึง ตัวตลก กับเจ้าเป็ดก็ไปกระโดดเล่นบนเตียงเสียแล้ว เมื่อมองไปที่โต๊ะดีๆ คุณเห็นขวดแก้วเล็กๆ อยู่บนโต๊ะสองขวด คุณหยิบขึ้นมาดู ขวดหนึ่งเป็นน้ำใสๆ มีป้ายแปะอยู่ที่ข้างขวดว่า
"อย่าดื่ม" ส่วนอีกขวดเป็นน้ำใสๆ สีชมพู เขียนไว้ว่า "ดื่มเมื่อต้องการจะดื่ม"
ด้วยคำแนะนำพิลึกที่แปะไว้ข้างขวด คุณจึงวางทั้งสองขวดลงบนโต๊ะดังเดิม
"ก๊อกๆ" มีเสียงเคาะประตู ดังขึ้น คุณหันไปมองด้วยใจระทึก ยังไม่ทันที่จะคิดอะไร ประตูก็เปิดออก
คนคุ้นหน้าเปิดประตู้และเดินเข้ามาในห้อง พร้อมกับพูดว่า
"ตื่นได้แล้ว"
ฉับพลัน คุณก็พบว่าตัวเองอยู่บนเตียงนอนเหมือนเพิ่งจะตื่น สีชมพูในห้องที่แสบตาเมื่อกี้ไม่หลงเหลืออยู่เลย ทุกอย่างกลับเป็นสิ่งปกติในชีวิตประจำวันดังเดิม
ก็พอเอาคร่าวๆ ละกันครับ เดี๋ยวมันจะยาว ยืดเยื้อ และนอกประเด็นมากกว่านี้ และแน่นอนว่า เราก็มีคำถามเช่นเคย คำถามคือ
1. ที่ 7-11 คุณเจออะไร
2. คุณเจอตัวตลกที่ไหน และตัวตลกกำลังทำอะไรอยู่
3. สิ่งที่เป็ด และตัวตลกทำเป็นสิ่งสุดท้ายคืออะไร
4. หลังจากที่หนีจากตำรวจ คุณเจออะไรบ้าง (ตอบอย่าง ต่ำ 3 ข้อ)
5. ตำรวจมีกี่คร และทำอะไรบ้าง
--------------------------------------------------
นี่คือตัวอย่าง ของการเก็บข้อมูลทั้งหมดของสมองเราครับ
หากเรานำประสาทสัมผัสมทั้งหมดมาเชื่อมโยง และจินตนาการประกอบเข้าด้วยกัน เราสามารถจดจำข้อมูลได้มากมายมหาศาล ไม่ใช่แค่นี้นะครับ เพราะถ้าเอาจริงๆ แม้แต่รายการสิ่งของ 100 รายการ ก็สามารถจดจำได้โดยไม่ยาก
แต่แน่นอนว่า มันก็ต้องใช้เวลาบ้าง โดยวิธีที่ใช้ในการจำ มีอยู่สองแบบหลักๆ คือ
1. กลวิธีการเล่าเรื่อง
2. กลวิธีการเดินทาง และใส่ข้อมูลลงในฉาก
กลวิธีทั้งสองอย่างนี้ ช่วยในการจดจำของได้มาก และง่าย ดูได้จากเรื่องเล่าของสิบอย่างที่ผมได้ยกตัวอย่างไปแล้วในบทก่อนๆ "ไส้เดือนร้องเพลง" นั่นล่ะครับ เพียงแต่ว่า ถ้าข้อมูลมาก แล้วเราต้องมานั่งเรียบเรียงเรื่องราว มันก็ดูจะยาวและกินเวลามากไปสักหน่อย อีกอย่างหนึ่ง ถ้าข้อมูลมีหลายชุดที่ต้องจำ ก็คงจำสับสนไม่น้อย หรือบางที จะนึกก็นึกไม่ออก
การเชื่อมโยงกันนี้ ถ้านึกสิ่งหนึ่งออก ก็จะนึกสิ่งอื่นๆ ตามมาทั้งหมดด้วย เหมือนขุดมันออกมาได้ทั้งเถานั่นเอง
การจำไพ่ หรือข้อมูลที่มากชุดขึ้นไป ก็มักจะใช้วิธีจำแบบที่สอง หรือวิธีเดินทางนี่ล่ะครับ เพราะว่าอย่างน้อยมันจะทำให้เรานึกของชิ้นแรกออกได้ง่าย และสามารถแบ่งชุดของที่ต้องการจดจำได้ง่าย อย่างการจำไพ่หลายๆ สำรับก็ใช้วิธีนี้ล่ะครับ
แล้วการจำไพ่ทั้งสำรับทำยังไง มันใช้ในการช่วยเล่นมายากลด้วยหรือเปล่า ครั้งหน้า ผมจะมาเล่าให้ฟังละกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น